نورالدین عبدالصمد نطنزی
شیخ نورالدین عبدالصمدبن علی اصفهانی نطنزی از مشایخ و اقطاب صوفیه در قرن هفتم هجری است. وی اصفهانی الاصل و مقیم نطنز بوده و از مریدان و شاگردان طریقت شیخ نجیب الدین علی بن بُزغُش شیرازی (متوفای 678) بوده و خود شیخ نجیب الدین از شاگردان و تربیت یافتگان معروف شهاب الدین سهروردی (متوفای 632) مؤلّف «عوارف المعارف» بوده است. اهمیت شیخ عبدالصمد در عرفان اسلامی بدین جهت بوده که گروهی از علما و عرفای قرن هشتم هجری از شاگردان و تربیت یافتگان طریقت وی بوده اند که از جمله آنها می توان به شیخ نجم الدین محمود اصفهانی، کمال الدین عبدالرزاق کاشانی و عزالدین محمود کاشانی، اشاره کرد. عبدالصمد در سال 699 هجری وفات یافت. بقعه و خانقاه وی در نطنز در شمار ابنیه و عمارات ممتاز اوایل قرن هشتم به شمار می‌رود. جامی از وی به عنوان «عالمی که به علوم ظاهری و باطنی» تسلط داشته، یاد کرده است.